The adventures of a snowbird
Door: Nina
Blijf op de hoogte en volg Nina
17 Februari 2014 | Verenigde Staten, Tempe
Afgelopen dagen hebben Karlijn en ik hard aan onze scriptie gewerkt. Ik heb al feedback ontvangen op twee van de vier delen van mijn scriptie (ja, dat lees je goed, ik ben al op de helft!) en de mensen van het CARE-team waren gelukkig erg enthousiast. Dat geeft wel een mooie confidence boost:) Ik heb daarom ook veel zin om de komende weken de andere helft van mijn scriptie te schrijven. Daarbij hebben we morgen en overmorgen een workshop van zeer bekende wetenschappers waar ik heel erg naar uitkijk. Ook al zal ik er vast vrij weinig van snappen, ik vind het een hele eer dat ik mag luisteren naar professoren waarvan befaamde theorieën voorbij komen in colleges. Ambitieus als ik ben hoop ik ooit net zo beroemd te worden met een van mijn theorieën (de vandenbroek-hypothese klinkt best goed toch?) Wat betreft ASU-bezigheden gaat het dus helemaal top!
Maarrrr daar blijft het natuurlijk niet bij. We vermaken ons ook helemaal super naast al deze 'verplichtingen'. Uitgaan is hier een hele belevenis en we vermaken ons helemaal top met de lekkere cocktails, de vage mensen, de schaars geklede meiden en de toffe muziek. Over de schaars geklede meiden; het is echt bizar. Meiden lopen rond alsof ze rechtstreeks uit een Victoria's Secret show komen lopen of dragen er nog nét een dun topje overheen. Ook zijn ze niet vies van een beetje Twerken in de club. Niet vreemd dus dat mensen ons hier af en toe zelfs vragen of we ons nog om moeten kleden voor het uitgaan, net nadat we ons opgetut hebben... Verder is het leven hier zo relaxed, niet normaal! Fietsen op je dooie gemakje, 's middags in het zonnetje lunchen, (ijs)koffie drinken om 4 uur, chillen bij het zwembad, netflixen, op de Amerikaanse banken liggen... alles is zó anders dan het lichtelijk gestreste en chaotische leven in Nijmegen. Mijn Nederlandse mantra 'plannen' is duidelijk ingeruild voor mijn Amerikaanse mantra 'relaxen'. Dit ligt natuurlijk gedeeltelijk aan het weer. De temperatuur hier in Tempe daalt bijna nooit onder de 20 graden, en als het dat bij uitzondering wel doet vinden mensen het per direct 'freezing cold'. Nou, jullie zijn blijkbaar nog nooit in Nederland geweest.
Om toch een beetje aan de hitte kunnen ontsnappen, vertrekken veel mensen vaak voor een weekendje naar Flagstaff, een plekje in de bergen waar je o.a. kunt skiën. Om ons als echte Amerikanen uit Arizona te gedragen, vonden we het dan ook eens tijd om richting Flagstaff te gaan. Samen met Mike, Alieke en Marit hadden we dus ook een hotelletje geboekt in het centrum van Flagstaff. In dit stadje staan ineens weer bomen in plaats van cactussen, ziet de grond er niet uit alsof regen compleet afwezig, is weer kennis gemaakt met temperaturen onder 0 (brrrr) en is er zelfs sneeuw te zien op de bergtoppen. Wow. Klimaatshock. En dat binnen een kleine drie uur rijden! Het was erg gezellig en na twee gratis wijntjes als service van het hotel (awesome!), gratis popcorn, een gezellig dinertje en wat dansjes en biertjes in de lokale cafeetjes was het tijd om naar bed te gaan. De volgende dag stond er namelijk een 'extreme adventure course' op het programma. Deze activiteit hield praktisch in dat we ons hoog in de bomen als kleine aapjes mochten voortbewegen over stukken hout, touwen, ringen, tonnen en andere leuke survivaltrucjes van de makers van de course. Gelukkig maar dat we bananen bij ons hadden om ons energieniveau en onze spierkracht op pijl te houden. Er waren vijf banen die steeds moeilijker en uitdagender werden, en Alieke en ik hebben het zelfs gered tot de laatste baan en als beloning ontvingen we een ontzettend mooi armbandje (ik hoopte nog op swarovski, maar helaas). Vandaag werd ik flink gestraft met spierpijn, maar het was het allemaal waard; het was supertof om te doen! Na dit avontuur hebben we nog een mooie rit gemaakt door het bergachtige gebied van Sedona, wat werkelijk prachtig was! Alle bergen zijn intens rood, wat de sfeer anders maakt dan die op elke andere plek die ik ooit bezocht heb. In één woord: wauw! Na talrijke fotosessies was het tijd om naar huis te gaan en ons bedje op te zoeken. Ik kwam er weer eens achter waarom slapen al sinds mijn kindertijd mijn hobby is :)
De komende vier weken ga ik ervoor zorgen dat ik van elke dag ga genieten, want ze zullen voorbij vliegen! Ik houd jullie natuurlijk weer gewoon op de hoogte en zal binnen no-time ook live verslag kunnen doen van mijn avonturen en belevenissen hier.
Liefs, Nina
-
17 Februari 2014 - 18:23
Ria Schuren:
Hello Nina
Wederom zoooo leuk om je blog te lezen
En idd t beste voornemen is GENIETEN!!!!!!!
lieve groetjes yo go
-
17 Februari 2014 - 18:52
Hetty:
Ha lieve Nina, wat heerlijk weer om je blog te lezen ( en herlezen). Ook al heb ik jouw verhalen al via skype gehoord het blijft leuk. Ook ik heb heel veel zin om aan het avontuur met jou in Amerika te beginnen. Maar idd tot dan: geniet van elke dag. Dikke kus pap en mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley