A blessing in disguise
Door: Nina
Blijf op de hoogte en volg Nina
07 Januari 2014 | Verenigde Staten, Tempe
Gisteren was het dan zo ver. Karlijn en ik vertrokken ieder voor drie maanden naar het grote Amerika! Het was een dubbel gevoel om te vertrekken, aangezien we erg veel lieve mensen achter ons moesten laten. Toch was het de euforie die overheerste toen we onafhankelijk en vol goede moed het grote vliegtuig in Amsterdam instapten richting Minneapolis, waar onze overstap richting Phoenix zou zijn.
Na onze 9 uur durende reis was die moed ons echter een klein beetje in de schoenen gezakt. Onze reis had anderhalf uur vertraging opgelopen vanwege de sneeuwstormen in Amerika, waardoor onze krappe overstap nog krapper werd (lees: 30 minuten). Tot overmaat van ramp waren ze bij de border control in Minneapolis op zijn zachts gezegd niet bepaald aardig. Een kleine drie uur zijn we namelijk vastgehouden bij de douane. Ondervragingen werden gehouden alsof we criminelen waren, bevelen werden uitgedeeld alsof we elk moment het land werden uitgestuurd en onze koffers werden gechecked alsof er 20 kg drugs inzat. Dit alles omdat we de douane in eerste instantie niet konden overtuigen dat we absoluut niet gingen werken of studeren in Tempe. Na drie uur zweten, stress misselijkheid en steeds verder verdwijnende moed was het dan toch eindelijk zo ver, we were free to go! Onze euforie was weer hersteld!
Helaas realiseerden we ons dat we onze vlucht naar Phoenix compleet gemist hadden; die zou immers al 3 uur geleden vertrokken moeten zijn. Toen we bij het inchecken van de bagage kwamen wist een lieve mevrouw (eindelijk, toch nog lieve mensen in Amerika) ons echter te vertellen dat de vlucht naar Phoenix flink vertraging had opgelopen vanwege het vreselijke weer in Minneapolis (-30 graden Celcius, ai...). Als we zouden rennen richting de gate zouden we onze vlucht zelfs nog halen! Onze blijdschap was ongekend en op de Olympische Spelen zouden ze trots zijn op onze sprinttechnieken. Toen we in het vliegtuig richting Phoenix zaten konden we eindelijk weer ontspannen. Een extra beloning was verder dat Karlijn nog heerlijke chocola in haar tas had, jam!
Onze korte vlucht was erg fijn en omdat we helemaal kapot waren van al onze avonturen hebben we zelfs nog even geslapen. Toen we arriveerden op het mooie vliegveld van Phoenix stonden onze host, Mike, en zijn zoon, Tyler, ons al op te wachten. Onze bagage zat per ongeluk in de vlucht na ons en dus moesten we even wachten, maar dat maakte ons niet eens meer uit. We waren zo blij dat we er waren en Mike en Tyler waren ontzettend lief voor ons. Thuis had Mike al heerlijk voor ons gekookt en we voelden ons meteen helemaal thuis. Onze kamer en badkamer zijn namelijk erg fijn en ook van het zwembad met jacuzzi in de tuin werden we helemaal blij. Nu zijn we weer helemaal opgeladen na een heerlijke nacht in dit mooie huis in deze leuke stad. We gaan er topmaanden van maken!
Liefs, Nina
Na onze 9 uur durende reis was die moed ons echter een klein beetje in de schoenen gezakt. Onze reis had anderhalf uur vertraging opgelopen vanwege de sneeuwstormen in Amerika, waardoor onze krappe overstap nog krapper werd (lees: 30 minuten). Tot overmaat van ramp waren ze bij de border control in Minneapolis op zijn zachts gezegd niet bepaald aardig. Een kleine drie uur zijn we namelijk vastgehouden bij de douane. Ondervragingen werden gehouden alsof we criminelen waren, bevelen werden uitgedeeld alsof we elk moment het land werden uitgestuurd en onze koffers werden gechecked alsof er 20 kg drugs inzat. Dit alles omdat we de douane in eerste instantie niet konden overtuigen dat we absoluut niet gingen werken of studeren in Tempe. Na drie uur zweten, stress misselijkheid en steeds verder verdwijnende moed was het dan toch eindelijk zo ver, we were free to go! Onze euforie was weer hersteld!
Helaas realiseerden we ons dat we onze vlucht naar Phoenix compleet gemist hadden; die zou immers al 3 uur geleden vertrokken moeten zijn. Toen we bij het inchecken van de bagage kwamen wist een lieve mevrouw (eindelijk, toch nog lieve mensen in Amerika) ons echter te vertellen dat de vlucht naar Phoenix flink vertraging had opgelopen vanwege het vreselijke weer in Minneapolis (-30 graden Celcius, ai...). Als we zouden rennen richting de gate zouden we onze vlucht zelfs nog halen! Onze blijdschap was ongekend en op de Olympische Spelen zouden ze trots zijn op onze sprinttechnieken. Toen we in het vliegtuig richting Phoenix zaten konden we eindelijk weer ontspannen. Een extra beloning was verder dat Karlijn nog heerlijke chocola in haar tas had, jam!
Onze korte vlucht was erg fijn en omdat we helemaal kapot waren van al onze avonturen hebben we zelfs nog even geslapen. Toen we arriveerden op het mooie vliegveld van Phoenix stonden onze host, Mike, en zijn zoon, Tyler, ons al op te wachten. Onze bagage zat per ongeluk in de vlucht na ons en dus moesten we even wachten, maar dat maakte ons niet eens meer uit. We waren zo blij dat we er waren en Mike en Tyler waren ontzettend lief voor ons. Thuis had Mike al heerlijk voor ons gekookt en we voelden ons meteen helemaal thuis. Onze kamer en badkamer zijn namelijk erg fijn en ook van het zwembad met jacuzzi in de tuin werden we helemaal blij. Nu zijn we weer helemaal opgeladen na een heerlijke nacht in dit mooie huis in deze leuke stad. We gaan er topmaanden van maken!
Liefs, Nina
-
07 Januari 2014 - 17:54
Lian Coenen :
Ha Nina,
Oh wat een verhaal maar eindelijk daar en nu genieten!
Succes!!
Groetjes Lian -
07 Januari 2014 - 18:25
Ria Schuren:
Ooo Nina wat n begin van je avontuur!!! doe wits leef lachen leuk zwaaien en dooooooor. -
07 Januari 2014 - 19:58
Hetty:
Ha schat, wat een verhaal! En wat fijn dat jullie met z'n tweetjes zijn en dat je dit niet in je eentje hebt mee moeten maken. Maar de reis zit erop. Nu kan het echte genieten beginnen. Maak er iets moois van. Dikke kus, mam -
07 Januari 2014 - 21:54
Ans Spee:
Hoi Nina,
Het begin is gemaakt en hoe . Zo zie je maar alle nadeel (sneeuwstorm) heeft zijn voordeel (vertraging).
Heel veel succes.
Groetjes , Ans -
07 Januari 2014 - 22:03
Jitske:
AH JEETJE Amerika kan zooo kut zijn om te vliegen he:'( Maar vanaf nu kan het alleen maar leuker worden!:) HEEEEEEEEEEEEEEEEEL veel liefs! xxxxxxxxxx -
08 Januari 2014 - 09:03
Brenda:
Niennnnnn! Omg wat een drama:( maar fijn dat jullie er nu zijn. Have fun sis:) Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
